Bij sensorische informatieverwerking worden de prikkels die je met je lichaam waarneemt, door de hersenen verwerkt. De prikkels komen via de ogen, oren, smaak, geur en tast binnen. Dit zijn de prikkels die van buiten het lichaam komen. Binnen in het lichaam worden prikkels waargenomen die zorgen voor het evenwichtsgevoel en het spier- en gewricht gevoel.

Het waarnemen, selecteren en reageren op prikkels doen we de hele dag door. Dit zorgt ervoor dat je op belangrijke prikkels reageert en op minder belangrijke prikkels niet.

Al onze zintuigen werken de hele dag samen om ervoor te zorgen dat we goed reageren op onze omgeving. Ze informeren ons in feite over de wereld om ons heen. Ze laten ons weten dat we bij een groen stoplicht door moeten rijden en ze vertellen ons dat we bij een volle blaas naar de wc moeten. Ze bestaan afzonderlijk van elkaar, maar moeten als een geheel functioneren.

Bij problemen met de sensorische informatieverwerking is het waarnemen, selecteren of reageren verstoord. Prikkels komen te sterk of te zwak binnen. Hierdoor kan een kind reageren alsof het in gevaar is, terwijl dit niet zo is. Het kind reageert dan te sterk op de prikkels die binnen komen. Zo kan het zijn dat een kind angst heeft voor bewegen, bepaalde kleding niet kan verdragen, moeite heeft met structuur van voedsel of drinken.

Het tegenovergestelde is dat een prikkel helemaal niet binnenkomt of een binnengekomen prikkel te weinig aandacht krijgt. Het kind zou dan wel moeten reageren op de prikkel, maar het lijkt of het kind de prikkel niet waarneemt.

Dit kan zich uiten in het niet reageren op het roepen van je naam, geen gevaar zien, drang hebben om continu te bewegen of ergens aan te voelen.

Een kind met sensorische informatieverwerkingsproblemen heeft een minder georganiseerd brein. Omdat de samenhang tussen hersenen en gedrag heel sterk is, zal het gedrag ook minder georganiseerd zijn. Dat kan zich op verschillende manieren uiten.

Dat is wat herkenning van sensorische informatieverwerkingsproblematiek lastig maakt: de symptomen zijn bij ieder kind verschillend. Er zijn immers meerdere zintuigen en die werken ook nog eens bij iedereen anders.

Wanneer de prikkelverwerking niet goed verloopt, kunnen er problemen zichtbaar zijn op diverse gebieden, waaronder de communicatie, auditieve vaardigheden en taal. Wanneer dit het geval is zal de logopedist/sensorisch informatietherapeut binnen de behandeling logopedie en de sensorische informatietherapie met elkaar combineren.

Voor meer informatie over sensorische informatieverwerking klik hier.

Op maandag 14 december heeft premier Mark Rutte in zijn toespraak een nieuwe lockdown aangekondigd om de verspreiding van het coronavirus tegen te gaan. We moeten alles aanpassen; ons dagelijkse nieuwe ritme na de vorige lockdown wordt een oud ritme en we gaan aan de slag met een nieuw ritme waarbij we gebruik maken van ons oude ritme uit de vorige lockdown.

Veel ouders moeten er weer aan geloven; het zoeken van een balans tussen thuiswerken, thuisonderwijs, familietijd en me-time. Alle 4 de bordjes zijn belangrijk en daarom goed om zoveel mogelijk aan het begin van deze bijzondere situatie stil te staan bij: en hoe dan? Hoe combineer je het thuiswerken met je kinderen die thuis onderwijs moeten krijgen, zonder alles op het spits te drijven. Voorlopig zitten we met elkaar opgescheept en moet je ruzie zo veel mogelijk voorkomen en ook jezelf tijd en ruimte gunnen.

Een moment om stil staan hoe is het de vorige keer gegaan: wat werkte en wat niet, wat kan er anders. 

Breng structuur in je dag aan door de structuur van school en jouw werkdag zo goed mogelijk na te bootsen. Structuur zal de nodige portie rust brengen voor kinderen en jezelf.

De volgende tips kunnen je hierbij helpen:

Baken je werktijd af. Je gaat (wellicht) niet evenveel uren werken zoals wanneer je werkt zonder kinderen in je huis.

• Wissel af tussen tijd ‘SAMEN’ en tijd ‘ALLEEN’.
• Geef je ‘SAMEN’- en ‘ALLEEN’-tijd visueel weer zodat je kind(eren) duidelijk weten wanneer je aan het werkt bent (en er dus even niet voor hen bent en wanneer wel).
• Tracht, indien haalbaar, de structuur elke dag hetzelfde te houden zodat je kind(eren) kunnen wennen aan deze nieuwe situatie (tijdens weekdagen thuis zijn en je ouder(s) die thuis aan het werken zijn voor hun werk).

Tijdens de momenten ‘SAMEN’ doe je gemeenschappelijke activiteiten zoals: opstaan, ontbijten, tandenpoetsen, eten klaar maken, fruit snijden, koekje kiezen, gezelschap spel spelen, koken, …

Tijdens de momenten ‘ALLEEN’ hebben zowel jij als jouw ‘kind(eren)’ tijd om een activiteit alleen te doen. Jij werkt dan en jouw kinderen doen (afhankelijk van de leeftijd) zelfstandig een activiteit zoals bijvoorbeeld: knutselen, tekenen, kleien, afwasmachine leeg maken, kamer opruimen, huiswerk maken (als er vanuit de school huiswerk werd meegegeven), film kijken, kamp bouwen met je stoelen en lakens, in de tuin spelen, …